W czerwcu 1982 r. we Wrocławiu z inicjatywy Kornela Morawieckiego i grupy działaczy tamtejszego podziemia powstałą “Solidarność Walcząca”. Po wystąpieniu z Regionalnego Komitetu Strajkowego „Solidarności” stworzyli własną strukturę, która prowadziła działalność wydawniczą i organizowała uliczne manifestacje.
SW od początku swojego istnienia głosiła radykalne hasła antykomunistyczne i niepodległościowe, stawiając sobie za długofalowy cel działalności obalenie reżimu komunistycznego i wyjście Polski spod dominacji ZSRS. Choć, na początku lat 80. było to zupełnie nierealne, dalszy rozwój wydarzeń w bloku wschodnim na przełomie lat 80. i 90. pokazał, że z czasem jednak stało się to możliwe.
W swoim programie społecznym SW odwoływała się do nauki społecznej Kościoła Katolickiego, jak również do idei solidaryzmu społecznego i samorządności, które wynikały z programu społecznego pierwszej „Solidarności” z lat 1980–1981.
W latach 80. Wrocław był nie tylko kolebką ale i centrum organizacyjnym całej SW. Dlatego też m.in. w tym mieście zaplanowano uroczyste obchody 40-lecia powołania do życia “Solidarności Walczącej”.
Oficjalne państwowe rocznicowe wydarzenia będą miały miejsce już w najbliższy weekend – 11 i 12 czerwca we Wrocławiu. W sobotę zaplanowano m.in. złożenie kwiatów przed odnowionym przez IPN pomnikiem ku czci Kornela Morawieckiego na skwerze Kornela Morawieckiego.
Zasadnicza część obchodów odbędzie się 23 i 24 czerwca w Sali Koncertowej Zarządu Portu Gdynia a następnie w warszawskim Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL, którego częścią od maja 2021 jest Muzeum Solidarności Walczącej.
Co warto wiedzieć o “Solidarności Walczącej”?
SW stworzyła własne radio, którego audycje regularnie nadawane były we Wrocławiu, a nieregularnie także w innych miastach. Prowadzono również regularne nasłuchy komunikatów MO i SB. W oparciu o pozyskiwane w ten sposób informacje SW tworzyła własny wywiad. Istotny był też fakt, że organizacja nie odżegnywała się od użycia siły, dlatego przez władze PRL była traktowana jak organizacja terrorystyczna.
SB udało się aresztować szereg ważnych działaczy SW, takich jak Roman Zwiercan (marzec 1987 r.) Kornel Morawiecki i Hanna Łukowska-Karniej (listopad 1987 r.) Andrzej Kołodziej (styczeń 1988 r.). Mimo tych sukcesów – jak wynika z zachowanych dokumentów MSW – służbom specjalnym nie udało się w istotny sposób wpłynąć na działalność całej organizacji.
Jednym z ważniejszych ośrodków działalności SW było Trójmiasto. W różnym okresie czasu funkcjonowało tu aż kilka podziemnych struktur, luźno związanych lub blisko współpracujących z dolnośląską centralą tej organizacji. Wydawano też własne pisma, z których najważniejszym była ukazująca się w latach 1985–1989 „Solidarność Walcząca Trójmiasto”.
Solidarność Walcząca miała bardzo złożoną i głęboko zakonspirowaną strukturę – działał w niej m.in. kontrwywiad pozyskujący informacje o działalności Służby Bezpieczeństwa i aktywnie z nią walczący. Organizacja nawiązywała do tradycji Armii Krajowej i Polskiego Państwa Podziemnego z czasów okupacji niemieckiej i sowieckiej. SW miała swój sztandar, rotę przysięgi, tajną pocztę.
Niekwestionowanym liderem Solidarności Walczącej był zmarły 30 września 2019 r. Kornel Morawiecki, działacz niepodległościowy, w 2015 r. marszałek senior Sejmu, ojciec obecnego premiera Mateusza Morawieckiego.
Źródło: dzieje.pl. rakowiecka37.pl, IPN, wgospodarce.pl.