Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny organizuje w dniach 18-19 marca serię wydarzeń Solidarni z Ukrainą, podczas których odbędą się zbiórki pieniędzy na rzecz Ukrainy. W planie pokaz filmu “Atlantyda” i spotkanie z jego reżyserem Valentynem Vasyanovychem, debata historyczna oraz koncert.
W piątek 18 marca odbędzie się pokaz filmu “Atlantyda” oraz towarzysząca mu debata. W sobotę 19 marca w Iluzjonie wystąpi polsko-ukraiński zespół Dagadana, który wykona kilka utworów z Natalią Niemen, m.in. jeden ze sztandarowych utworów w twórczości Czesława Niemena pt. “Dziwny jest ten świat”, stanowiący wyjątkowy manifest wobec wojny w Ukrainie. W drugiej części koncertu usłyszymy zespół Apteka. Koncert jest zapowiedzią cyklicznego wsparcia, jakiego FINA udzieli artystom z Ukrainy przebywającym na terenie Polski, którzy jako wolontariusze na granicy polsko-ukraińskiej pomagają swoim rodakom. Wstęp na wszystkie wydarzenia jest bezpłatny
W piątek 18 marca w siedzibie FINA przy ulicy Wałbrzyskiej 3/5 odbędzie się pokaz filmu “Atlantyda”. Przed filmem o godz. 18.00 odbędzie się towarzysząca mu debata “Obrazy wojny” z udziałem reżysera filmu Valentyna Vasyanovycha. Gośćmi spotkania będą również: Larysa Yefymenko – dyrektorka Festiwalu Filmowego KinoLitopis w Kijowie, Tomasz Piechal – redaktor naczelny TVP Dokument, dr Mateusz Werner – Instytut Solidarności i Męstwa im. Witolda Pileckiego. Całość poprowadzi Magdalena Piejko z Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego.
Z kolei w sobotę 19 marca w Kinie Iluzjon wystąpi polsko-ukraiński zespół DAGADANA, który wykona kilka utworów z Natalią Niemen m.in. jeden ze sztandarowych hitów Czesława Niemena pt. “Dziwny jest ten świat”. W drugiej części koncertu na scenie pojawi się zespół Apteka.
W trakcie przerwy podczas koncertu, organizacje charytatywne będą prowadzić zbiórkę pieniędzy, które zostaną przekazane na pomoc dla Ukrainy
Film “Atlantyda” z 2019 r. to wizja wschodniej Ukrainy w 2025 roku, w rok po zakończeniu wojny z Rosją. Były żołnierz próbuje sobie poradzić z wojenną traumą. Powrót do cywilnego życia wydaje się jednak zadaniem ponad siły. Po zamknięciu stalowni, w której pracował, przyłącza się do organizacji zajmującej się ekshumacją, identyfikacją i pochówkiem ciał żołnierzy z obu stron frontu. Wolontariuszka, której towarzyszy, powoli staje się jego łącznikiem z utraconym człowieczeństwem. W zimnych, ascetycznych, utrzymanych w brudnych żółciach i szarościach kadrach Vasyanovych (reżyser i operator filmu) buduje wizję rzeczywistości postapokaliptycznej i jednocześnie boleśnie rozpoznawalnej. Świat, przez który przetoczyła się wojna, to skażona, wymarła zona, ziemia niezdatna do życia. Jej puste trwanie zamknięte jest w długich, zwykle statycznych ujęciach bezlitośnie portretujących zniszczony krajobraz i wyludnione przestrzenie. Vasyanovych daje jednak swoim bohaterom szansę – w tej martwocie i pustce jest miejsce na ludzką więź. Atlantyda to historia jednocześnie przerażająca i magnetycznie przyciągająca – opowieść o bezsensie wojny i trudach układania tożsamości w „świecie po końcu świata”, ale też o nadziei i sile ludzkich relacji.
Źródło: FINA