W Toruniu trwa 29. Festiwal Camerimage tradycyjnie skoncentrowany na twórcach obrazu – reżyserach i operatorach. Zarówno tych doświadczonych, jak i początkujących. Zauważani są też zdolni młodzi aktorzy. Prezentowane są najnowsze technologie rejestrowania obrazu.
Uważnie śledzimy to wydarzenie i postanowiliśmy wyłowić z szeregu filmów pokazywanych w tym roku, te z historią w tle. A jest ich sporo np. w kategoriach konkursowych. W konkursie filmów polskich warto zauważyć „Śmierć Zygielbojma”. Obraz, który niedawno miał swoją premierę. To opowieść o tragicznych losach żydowskiego działacza politycznego, który 12 maja 1943 roku popełnił w Londynie samobójstwo. Jego czyn miał być protestem przeciwko bezczynności świata wobec tragedii Holocaustu.
Kategoria Współczesnego Kina Światowego
– „The Auschwitz Report” w reż Petera Babjaka. To kooprodukcja: Słowacja, Czechy, Niemcy, Polska. W kwietniu 1944 roku dwóch słowackich Żydów uciekło z narażeniem życia z obozu i dostarczyło na Zachód świadectwo dokonywanego tam ludobójstwa, nikt nie chciał im uwierzyć. Film ukazuje warunki życia w Auschwitz, pełną trudów ucieczkę dwóch zdeterminowanych mężczyzn oraz przyjęcie ich relacji na świecie.
– O zmierzeniu się z holokaustem opowiada też niemiecko-izraelski film „Plan A” w reż. Moshe Mishali. To spotkanie z traumą związaną z pogromem Żydów i zmierzenie się z chęcią odwetu.
– Jest też rosyjski film „Drodzy towarzysze” w reż. Andreia Konchalovsky’ego. Jest rok 1962. W Związku Radzieckim trwa od wielu lat era Chruszczowa. W Nowoczerkasku wykończeni fizycznie robotnicy rozpoczynają strajk, mając nadzieję, że zostaną choćby wysłuchani. Partię interesuje jednak bardziej fakt, by informacje o tej zdradzie nie dostały się do innych miast.
Konkurs Główny o nagrodę Złotej Żaby:
– Film “Belfast” w reż. Kennetha Branagh
a ( jest gościem tegorocznego festiwalu), który opowiada o wojnie domowej w Irlandii, widzianej oczami dziecka. Rozmawiając z rodzicami czy dziadkami 9-latek próbuje zrozumieć dlaczego jego sąsiedzi z dnia na dzień zamienili się w krzyczący tłum podpalający okoliczne domy.
– Warto zauważyć też austriacki obraz “Miasto Wyklętych” – o traumie, którą powoduje wojna. Widzimy Wiedeń po I Wojnie Światowej. Weteran wojenny i były więzień rosyjskich obozów uświadamia sobie, że powrót do życia, które pamięta, nie jest i nie będzie już możliwy. Próbuje znaleźć dla siebie jakieś miejsce w świecie gorejących ran. – — Jest też „The Last Execution” w reż. Franziski Stünkel. Niemcy wschodnie, czas zimnej wojny. Główny bohater dostaje propozycje pracy w Stasi w zamian za dobrą posadę i wysoką pensję. Kiedy zostaje wysłany na misję do Niemiec Zachodnich zaczyna zauważać w jakiej świat za żelazną kurtyną żyje iluzji
Konkurs debiutów reżyserskich
– „200 metrów” w reż. Ameen Nayfeh. Rodzina oddzielona jednym z najbardziej znanych murów świata. Mustafa mieszka z matką tuż przy palestyńskiej stronie muru, ale jego żona i dzieci rezydują w Izraelu. W linii prostej dzieli ich zaledwie dwieście metrów, jednak żyją w dwóch diametralnie innych światach.
– Estoński „Goodbye Soviet Union” w reż. Lauri Randla. Zapis zmian ustroju w drugiej połowie lat 80. XX wieku. ZSRR dogorywa a w sklepach pojawiają się po raz pierwszy banany.
– Chilijski „Kill Pinochet” w reż. Juan Ignacio Sabatiniego. Pewnego wrześniowego dnia 1986 roku grupa młodych Chilijczyków przeprowadza zamach na generała Augusto Pinocheta, bezwzględnego i krwawego dyktatora.
– Szwajcarski obraz „Sąsiedzi” w reż. Mano Khalila. Początek lat 80. XX wieku. W małej wiosce położonej na granicy syryjsko-tureckiej życie toczy się normalnym, wielokulturowym rytmem. Podczas gdy otaczający świat radykalizuje się coraz bardziej, mieszkańcy wioski starają się egzystować w pokoju, ponad narzucanymi arbitralnie religijnymi i ideologicznymi podziałami.
– Polski film „Najmro. Kocha, kradnie, szanuje” w reż. Jacka Podgórskiego. Obraz PRL z punktu widzenia mężczyzny, który kradł, oszukiwał i ale też nagminnie stawiał się władzy. Zdzisław Najmrodzki, król złodziei, mistrz ucieczek.
W konkursie długometrażowych filmów dokumentalnych warto zauważyć „Notturno” w reż Gianfranco Rosi. Rosi rusza na Bliski Wschód, gdzie przez kolejne trzy lata krąży z kamerą wzdłuż granic Iraku, Kurdystanu, Libanu i Syrii, odwiedzając opustoszałe miejsca i filmując mieszkańców regionu ciężko doświadczonego przez historię. Reżyser przejmująco i sugestywnie odmalowuje w swoim dokumencie poczucie ciągłej niepewności w świecie nieustannych zmian, wojen i katastrof.
29. Festiwal Energa Camerimage odbywa się w Toruniu w dniach 13-21 listopada 2021 r.
