31 sierpnia w Lubinie uczczono pamięć ofiar Zbrodni Lubińskiej. Odbyła się specjalna msza w intencji ofiar w kościele Matki Bożej Częstochowskiej. Ponadto złożone zostały kwiaty pod pomnikiem ofiar w miejskim parku.
Kiedy w 1981 roku wprowadzony został stan wojenny, życie Polaków zmieniło się na dobre. Aparat władzy zyskał zdecydowanie większą kontrolę nad obywatelami, którzy na każdym kroku podlegali zaawansowanej inwigilacji. Oczywiście wzburzyło to środowiska wolnościowe i wywołało wiele pojedynczych protestów. Racjonowanie żywności, godzina policyjna, a także wydłużone godziny pracy w niektórych kluczowych zakładach okazały się naturalnymi konsekwencjami decyzji generała Jaruzelskiego. Pacyfikowane były wszelkiego rodzaju zgromadzenia publiczne.
31 sierpnia 1982 roku, w rocznicę Porozumień Sierpniowych, w Lubinie zebrała się spora grupa osób na pokojowej manifestacji. Protestujący nie byli uzbrojeni, a świadkowie mówią o spokojnym przebiegu marszu. Niestety, trwał stan wojenny i do manifestantów natychmiast podjechały Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej, popularnie zwane ZOMO. Wraz z milicjantami zdecydowali oni o otwarciu ognia, w wyniku czego zginęły trzy osoby: Michał Adamowicz, Andrzej Trajkowski i Mieczysław Poźniak. Jedenaście kolejnych zostało ciężko rannych, wśród nich: Ireneusz Lao, Mieczysław Chmielewski, Henryk Tereszkiewicz, Szymon Stafiniak, Brygida Wieczorek, Henryk Huzarewicz, Ryszard Stefanowicz, Mirosław Kwiatkowski, Andrzej Dudziak, Edward Wertka, Tadeusz Rusin. Próbowano ukarać winnych tej tragedii. W wyniku postępowania sądowego zapadły prawomocne wyroki. Skazani zostali dowódcy milicji, natomiast poza nimi nikt nie poniósł konsekwencji.
W rocznicę wydarzeń wyróżniony został ksiądz Wiesław Migdał. Kapłan w trakcie stanu wojennego bezinteresownie pomagał ofiarom represji. Otrzymał on, z rąk starosty powiatu Adama Myrdy, Krzyż Służby Niepodległości.